Zojuist is er al weer een internationaal opererende organisatie negatief in het nieuws gekomen. Ook deze keer heeft een buitenlandse vestiging zich aan de centrale controle onttrokken en wordt ze verdacht van fraude. Te groot en te globaal geworden, zeggen we dan, eigen schuld. Iedereen kent het wel inmiddels: de totaal verschillende ervaringswerelden van waaruit centrale organen en operationele eenheden elkaar beoordelen en benaderen. Zelfs als ze niet zo grootschalig en internationaal zijn als in bovenstaande casus.
Ook Dries Oosterhof geeft aan de onvrede en frustratie te beluisteren aan de coachingstafel die dit bij betrokkenen teweeg brengt. Hij hoort enerzijds een CvB-lid verzuchten: “Vaak krijgen we geen vat op wat er zich achter de cijfers afspeelt, locaties laten gewoon het achterste van hun tong niet zien”. En een directeur meldde me dat hij bepaalde plannen van centraal als onuitvoerbaar in de prullenmand had gemikt. “Die leven en denken in een andere wereld”, zei hij geërgerd.
Lees de hele weblog van Dries Oosterhof op LeiderschapInContact.nl
